Mevsimlik işçiler, Mollabey mevkisinde oluşturulan çadır kentte göçebe hayatlarını sürdürüyor. Başta Güneydoğu Anadolu Bölgesi'ndeki illerden gelerek Alaplı Köylerinde Fındık tarlalarında çalışan yaklaşık 3 bin kişi, geçimlerini sağlamak için yılın 6 ayı göçebe hayatı yaşıyor. Çocuklarıyla nisan ayında evlerinden ayrılan tarım işçileri, sırasıyla Adana, Amasya ve Ankara'da tarlalarda çalıştıktan sonra ekim ayında evlerine dönüyor. Memleketlerinde yaşadıkları ekonomik sıkıntılar yüzünden mevsimlik tarım işçiliği yapan aileler, gittikleri yerde kendi imkanlarıyla kurdukları derme çatma çadırlarda ihtiyaçlarını kendileri karşılayabiliyor. Şanlıurfadan 'dan gelen işçilerin çavuşu Mehmet Nal, 85 lira arasında değişen yevmiyeyle çalıştıklarını belirterek, yazın kazandıklarıyla kışlık ihtiyaçlarını karşıladıklarını söyledi. Mehmet (50), yaptığı açıklamada, ailesinin geçimini sağlamak için mevsimlik tarım işçisi olduğu, ekmek parasını kazanmak için ailesiyle yılın 6 ayında şehir şehir dolaştığını söyledi. Yaklaşık 300 kişiyle ekmek parası uğruna Mayıs ayında memleketlerinden ayrıldıklarını anlatan Nal, "Şanlıurfa'nın Siverek ilçesinden yola çıktık. İlk önce Adana'ya gidiyoruz, oradan Reyhanlı'da bulunan soğan tarlasında işi yapıyoruz. Daha sonra Amasya'ya geliyoruz, soğan patates işi yapıyoruz. Yaklaşık 4-5 ayımız evimizden uzak çadırlarda kalarak geçiyor" dedi. Fındık işçiliğinin ardından yeni ekip oluşturarak Isparta'ya, oradan da Mersin ve Antalya'ya geçeceklerini anlatan bir diğer aile "Çocuklarımızı okutmak istiyoruz ancak yapacak bir şeyimiz yok, çalışmaya mecburuz .Bizim ekmeğimiz gurbette. Çocukluğumdan bu yana sürekli farklı illerde mevsimlik tarım işçisi olarak büyüdüm. Babam işçi ' Çavuş', biz de kardeşlerimle onlar nereye giderse peşlerindeydik. Hayatımız böyle gezerek ve gittiğimiz yerlerde çalışarak geçiyor İşimiz bitince çadırlarımızı söküp başka bir yere gidiyoruz " diye konuştu.