Eski yolculuklar...1930 yılına kadar denizyolu haricinde ulaşımı olmayan Zonguldak'ta, Cumhuriyetin kurumasından sonra yapılan hamlelerden en önemli bölümünü ulaşım oluşturmaktaydı. Demiryolu bağlantısına paralel karayolu bağlantısının da sağlanması için mevcut Zonguldak-Devrek karayolu üzerinden Ankara bağlantısını sağlamaktı. Gaca köyü üzerinden yol Ankara'ya bağlama çalışmaları da 1930'lu yılların ortalarında tamamlandı. Ankara bağlantısı, kışın her havada geçit vermediği gibi, bütün bu karayolu bağlantılarının Zonguldak'la tek geçit yeri olan Zonguldak-Beycuma karayolu da her kar yağışında kapanırdı. Bu yollardan başka havzanın bel kemiğini teşkil edecek olan Zonguldak-Ereğli karayolunun, Değirmenağzı'na kadar olan kısmının toprak tesviyesi ile iki ahşap köprüsü yapılmışsa da, heyelanlardan zarar görmüş, yararlanılamadan yarım kalmıştı. Bu yolun bir an önce tamamlanması kömür havzası için hayati öneme sahipti.İşte böylesine ulaşım sorunlarıyla boğuşan Zonguldak, gelip gezenlerin hakkında şiirler yazdığı bir kentti. Bu gerçek de uygarlığın karayolu ile olmadığının kanıtıydı.Şehirlerarası otobüsler, Zonguldak dere boyundaki Uzunmehmet caddesi üzerinden hareket eder, otobüs yazıhaneleri de bu cadde üzerinde bulunurdu. Otobüslerin, tren ve vapurlara rekabet ettiği o yıllara ait gazete kupürlerinde kara ulaşımı hakkında şu bilgiler verilmektedir: Zonguldak-İstanbul ve Zonguldak-Ankara otobüsle 10 liradır. Otomobiller de 25 liraya dolmuş yapıyorlar. Zonguldak'tan her sabah saat 7.00'da otobüs hareket eder, yolcular Reşadiye'de ayrılır. Buradan bir yol Ankara'ya, bir yol İstanbul'a gider.Reşadiye üzerinden İstanbul yolculuğu uzun ve yorucu olduğu için kısa zamanda Ereğli bağlantılı Zonguldak-İstanbul karayolu çalışması da 1955 yılında tamamlandı. Yolun Zonguldak-Ereğli arası yaklaşık 50 km olan mesafe keskin virajlar ve dik rampalar yüzünden 3 saat sürüyordu, O yıllara ait şartlara bağlı olarak yorucu oluyordu. 50 km lik mesafede mola verme ihtiyacı vardı, bu mola yeri meşhur Aslanlı çeşme idi.